Πιο αναγκαία από ποτέ η προετοιμασία για τη διαχείριση Κρίσεων

  Η κρίση δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί. Όσο καταρτισμένα και αν είναι τα στελέχη των επιχειρήσεων, όσο οργανωμένες και να είναι οι ομάδες διαχείρισης, αξιόπιστα τα εργαλεία και πλήρη τα εγχειρίδια crisis management, πάντα η πραγματικότητα θα ξεπερνά κάθε πιθανή άψογη προετοιμασία. Σήμερα ο Corona Virus, πιο πριν η παγκόσμια ύφεση, παλαιότερα ο πόλεμος στον Κόλπο ή το 9/11, η πραγματικότητα δείχνει ότι η κρίση τρέχει πιο γρήγορα από τον όποιο σχεδιασμό για την αντιμετώπισή της. Και είναι λογικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις, κυρίως οι μεσαίες ή τοπικές και πάντως  μικρότερες πρέπει να περιμένουν με σταυρωμένα τα χέρια. Οι μεγάλοι (Google, Facebook, Amazon, Apple, McDonalds, P&G, Unilever) δείχνουν το δρόμο και καλώς ή κακώς αυτόν πρέπει να ακολουθήσουν και οι μικρομεσαίοι: Ετοιμότητα, Σχεδιασμός, Οργάνωση και Μεθοδικότητα, Ψυχραιμία, Πειθαρχία και κυρίως χρησιμοποίηση του προβλήματος ως Πρόκληση και της Κρίσης σαν ευκαιρία. Δύσκολο; Δύσκολο! Όχι όμως αδύνατο.   
  Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η ανάγκη για σωστή αντιμετώπιση της επικοινωνιακής κρίσης - γιατί αυτήν καλούμαστε να διαχειριστούμε όσοι ασχολούμαστε με την επικοινωνία, τη διαφήμιση και τη στρατηγική (την πραγματική κρίση χειρίζονται άλλες ειδικότητες) - φαντάζει πιο επιτακτική και επείγουσα σε επίπεδο πρόληψης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια της κρίσης, αξιόπιστες έρευνες αναφορικά με την ιεράρχηση των επικοινωνιακών αναγκών μιας εταιρείας, ενός οργανισμού και των υψηλόβαθμων στελεχών τους παράγουν σταθερά το ίδιο αποτέλεσμα: Η εκπαίδευση για την αντιμετώπιση των ΜΜΕ, η ανάγκη για την ιχνηλάτηση του media lansdscape και η διαχείριση κρίσεων δεσπόζουν στην κορυφή της πυραμίδας, αφήνοντας στις υπόλοιπες βαθμίδες άλλες ανάγκες επικοινωνίας και προβολής όπως τα events και άλλες ενέργειες του PR που γνώρισαν δόξες τη δεκαετία του ’90 και μετά. Τι ακριβώς συνετέλεσε στη στροφή 180 μοιρών που πήρε η ανάγκη για εκπαίδευση των στελεχών στην επαφή με τα ΜΜΕ, είναι περίπου προφανές. Το media training παρέχεται από εξειδικευμένα στελέχη δημοσίων σχέσεων και ειδικά καταρτισμένους και πιστοποιημένους δημοσιογράφους ως ένα αναγκαίο, απαραίτητο εργαστήριο / εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που βοηθά τους συμμετέχοντες να κατανοήσουν τη «μεγάλη εικόνα», να δουν από απόσταση τη θέση στην οποία βρίσκονται και να αναζητήσουν μέσα σε ένα τόσο θολό όσο και σύνθετο τοπίο τα εργαλεία εκείνα που θα τους βγάλουν από την απομόνωση, θα τους αναδείξουν τα σωστά μηνύματα, παραμερίζοντας τα εμπόδια της οικονομικής, μιντιακής ή και της δικής τους κρίσης. Η προσομοίωση αυτή με εκπαίδευση τόσο σε συνθήκες «ειρήνης» (π.χ. λανσάρισμα νέου προϊόντος) όσο και πραγματικού ή υποτιθέμενου «πολέμου» (με ρεαλιστικά σενάρια κρίσης). Σε ένα σύνθετο μηντιακό και σοσιαλμηντιακό περιβάλλον ο εχθρός είναι παντού και ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: Τα fakenews στα μεγάλα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, η "αφάνεια" στη μηχανή αναζήτησης της Google, οι παραπλανητικές και ανεξέλεγκτες ειδήσεις στα blogs. Είτε γράφονται κακόβουλα είτε παραπλανητικά είτε από αμέλεια, σε κάθε περίπτωση τα fakenews του WEB αποτελούν με μαθηματική ακρίβεια έναν σοβαρό κίνδυνο για τη φήμη, καθώς για λίγα clicks πολυάριθμα sites και blogs ναρκοθετούν το πεδίο στο οποίο οι εταιρείες έσπερναν επί σειρά ετών θετικούς σπόρους. Ο media trainer πρέπει εγκαίρως να προπονεί τα στελέχη σε σκληρές συνθήκες μιντιακής αλληλοδιάδρασης, να διαμορφώνει και να λειαίνει τα μηνύματα, αντιστοιχώντας τα στις κατάλληλες ειδικότητες, να μοιράζει ρόλους, να αναδεικνύει τον αρμόδιο εκπρόσωπο αναλόγως της θεματολογίας, να εντρυφεί σε ασκήσεις ύφους και να επικεντρώνει σε ζητήματα συμπεριφορών, στάσης σώματος, συναισθηματικής φόρτισης, εκφοράς δημόσιου λόγου και ομαδικού πνεύματος.
  Σήμερα, μετά και την επέλαση του κορονοϊού οι εταιρείες - προβάλλοντας στο άμεσο μέλλον την εικόνα του άδειου ταμείου τους - θυμούνται στο και 5 το media training και τη διαχείριση κρίσεων και ίσως είναι λίγο αργά. Παραγνωρίζοντας τις συμβουλές των ειδικών την περίοδο της "ειρήνης", οι περισσότερες εταιρείες θεωρούσαν τουλάχιστον "μυθοπλασία" τα εικονικά σενάρια κρίσεων και εστιάζουν την εκπαίδευσή τους σε πωλησιακές τακτικές και πρακτικές. Ωστόσο μόνο η σωστή προετοιμασία, η διάπραξη λαθών, η σκληρή εκπαίδευση on και off camera, η επανάληψη του «τελετουργικού» της συνέντευξης μπορούν να εγγυηθούν ότι ο εκπρόσωπος μιας εταιρείας, έχει 100% τον έλεγχο των όσων λέει, εκπέμπει ή κάνει τη στιγμή που επικοινωνεί με το κοινό μέσω… των Μέσων. Διαφορετικά είναι σαν να μαθαίνει ένας στρατιώτης το χειρισμό του όπλου του… στο πεδίο της μάχης. Το σύγχρονο media training και τα σεμινάρια διαχείρισης κρίσεων οφείλουν να προσαρμόζουν τόσο το θεωρητικό όσο και το πρακτικό τους μέρος στο DNA και τη φιλοσοφία του εκπαιδευόμενου, προκειμένου να του παράσχουν δικλίδες ασφαλείας για την πραγματική ζωή. Το συγκριτικό πλεονέκτημα της σωστής εκπαίδευσης είναι η τακτική του tailor made και όχι του prêt-àporter. Εννοείται ότι ο κορονοϊος έχει συνέπειες για όλους, οικονομία, τουρισμό, λιανεμπόριο, εταιρείες Τεχνολογίας, αλλά κάθε κλάδος, κάθε τομέας, κάθε εταιρεία καλείται να αντιμετωπίσει αυτήν την κρίση με τα δικά της φίλτρα, η κάθε μια ξεχωριστά. Αν θέλει να έχει κάποιο αποτέλεσμα.